ดูบทความ
ดูบทความบันทึกจากหัวใจ: ความทรงจำที่คามิลเลียนและคุณพ่อแฟร์
บันทึกจากหัวใจ: ความทรงจำที่คามิลเลียนและคุณพ่อแฟร์
![]() |
||
รู้สึกขอบคุณ รู้สึกอุ่นใจเสมอ รักที่สัมผัสได้ถึงการให้ที่ไม่หวังผลตอบแทน ขอบคุณพระองค์ที่นำพาให้เรามาพบเจอกัน
คิดถึงตอนอยู่คามิลเลียน มีความสุขมาก ไร้กังวล รู้แต่ว่าวันนี้ไปโรงเรียน กินอะไร เล่นอะไร มีการบ้านไหม ดีใจที่มีเพื่อนเยอะมาก ๆ มีเพื่อนเป็นคนอาข่าที่ชวนเราไปกินก้นมดส้ม ไปเด็ดใบไม้เปรี้ยว ๆ มากิน แอบกันมะม่วง สับปะรด ดื้อมาก ๆ 555
เวลาทุกคนกลับบ้านมาจะมีของกินกลับมาจากบ้าน เพื่อนคนอาข่าเอา ดินที่กินได้ มาฝาก เพื่อนคนอาข่าตำ น้ำพริกอร่อยมาก จนต้องขอให้แม่ของเราตำมาให้ด้วย ทุกครั้งที่นึกถึงตอนอยู่คามิลเลียน เชียงราย เรามีเรื่องราวเล่าสู่กันฟังไม่รู้จบ
ที่รู้สึกประทับใจมากเลยคือ พ่อแฟร์จำชื่อเด็กทุกคนที่พ่อเลี้ยงมาได้ทุกคน แม้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน คำพูดที่พ่อพูดทักคำแรก “สวัสดี เป็นยังไง สบายดีไหม คิดถึง ๆ”
แล้วเราก็เข้าไปกอดพ่อ (ในใจเราบอกว่า "รักพ่อนะคะ คิดถึงพ่อมากเลย") เพราะในชีวิตนี้ พ่อแฟร์คือพ่อคนที่สอง ที่ให้ โอกาส, ให้ ความรัก ความอบอุ่น, คอย ดูแลเรา
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ
รู้สึกเหมือนเขียนจดหมายหาพ่อแฟร์เลย
ณรีนันท์ แซ่โซ้ง
31 กรกฎาคม 2568
ผู้ชม 29 ครั้ง